menu bar

Καλώς ήρθατε στο kleidiartas.blogspot.gr Με τo blog μας αυτό επιδιώκουμε να έχουμε μια σύγχρονη και άμεση επικοινωνία με τους συμπατριώτες μας σε όλη την Ελλάδα καθώς και με τους πολλούς και αγαπητούς φίλους του χωριού μας. Ακόμη θέλουμε να ενημερώνουμε για τα νέα και τις εκδηλώσεις και να παρουσιάσουμε τις φυσικές ομορφιές του χωριού μας, που όπως φαίνεται και από τις σχετικές φωτογραφίες, είναι ένα κόσμημα. Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις σας είναι ευπρόσδεκτα και θα μας βοηθήσουν να κάνουμε τις σελίδες ακόμη καλύτερες. Προσκαλούμε όλους τους συμπατριώτες και τους φίλους του χωριού και ιδιαίτερα τους νέους να υποστηρίξουν με τις ιδέες τους και τη συνεισφορά τους σε κείμενα και φωτογραφικό υλικό, ώστε η Ιστοσελίδα στο μέτρο του δυνατού να ανανεώνεται και να εμπλουτίζεται, και να αποτελέσει σημείο αναφοράς.Επίσης μπορούν όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες του χωριού να προβληθούν μέσα από το blog εντελώς δωρεάν

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Ο Μάρτης Μας... φέρνει την αισιοδοξία..?

   Καλό μήνα αναφωνούμε κάθε φορά που η 1η μέρα φτάνει! Καλό μήνα λοιπόν και φυσικά καλώς μας ήρθε η Καρποφόρος Άνοιξη!
   Η αλήθεια είναι  ότι ο άνθρωπος στρέφει πάντα το βλέμμα του ψηλά, είτε γιατί επιθυμεί να αισιοδοξεί είτε γιατί ως οντότητα είναι φτιαγμένος να "θωρεί άνω". Η Άνοιξη ως εποχή από αρχαιοτάτων θεωρείται το αφύπνισμα της φύσης, η γενεσιουργός δύναμη που πηγάζει μέσα από τη γη, έτσι και εμείς βρίσκοντας την εσώτερη δυναμική που μας διακρίνει, είμαστε σε θέση να αναθεωρούμε ότι μας κατέβαλε και αναδημιουργούμε μαζί της. Η αλληλένδετη σχέση μας με τη φύση, μας καθιστά ικανούς να πιστεύουμε σε αυτή την εκ νέου γέννηση των πραγμάτων και γενικά των καταστάσεων που μας περιβάλλουν.

   Είναι πραγματικότητα ότι η ζωή μας βάλλεται από διάφορους παράγοντες, που συνθέτουν την καθημερινότητα μας, γι' αυτό ορμώμενη από την άφιξη της Άνοιξης σκέφτηκα ότι θα ήταν λυτρωτικό να μιλήσουμε για αισιοδοξία... Λέξη που υποβάλλει τον καθένα από εμάς σε μια διαδικασία να σκεφτούμε θετικά αλλά όχι απροσδιόριστα, να φέρουμε εικόνες ανέφελες στο μυαλό μας, να πάρουμε δύναμη από τη διαδικασία της δημιουργικότητας, να έρθουμε σε ουσιαστική επαφή με τη φύση και τον τόπο μας.
   Για παράδειγμα η ανάγνωση των εθίμων που κατακλύζουν την ελληνική παράδοση, είναι κάτι το οποίο αφενός οφείλουμε να γνωρίσουμε σιγά-σιγά και αφετέρου κάτι το οποίο μας δίνει τη δύναμη να κατανοήσουμε πόσο σημαντικοί είμαστε όχι έναντι άλλων λαών αλλά στην εν συνόλω πορεία μας μέσα στα χρόνο.
   Ανασύροντας μικρές γνώσεις από την αρχαιότητα θα μάθουμε ότι ο Μάρτης είναι ένας από τους μήνες ,που σηματοδοτούσαν σαφώς την αναγέννηση πάντων στοιχείων της φύσης και εορταζόταν δεόντως στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι νεαροί φορούσαν τη λεγόμενη Κρόκη, μια κόκκινη κλωστή στο δεξί τους χέρι και το αριστερό πόδι. Με αυτό τον τρόπο προστάτευαν τα πρόσωπά τους από την παρουσία του ήλιου, ο οποίος λόγω Άνοιξης ήταν πιο έντονος και λαμπερός. Στο τέλος του μήνα κρεμούσαν τις κλωστές στις τριανταφυλλιές για τις πάρουν τα χελιδόνια να φτιάξουν τις φωλιές τους, προετοιμάζοντας έτσι την υποδοχή του Απρίλη. Σήμερα η παράδοση μας διδάσκει ότι η κλωστούλα του Μάρτη αποτελείται από δύο χρώματα κόκκινο και λευκό αντίστοιχα, το πρώτο δηλώνει το αίσθημα της αγάπης και το δεύτερο την ιδιότητα της αγνότητας, που πηγάζει από τη φύση.
   Σε κάθε περίπτωση το ηθικό και πολιτισμικό δίδαγμα είναι ότι η εποχή μπορεί να μας φέρνει πολλά καλά και αισιόδοξα στοιχεία, αλλά οφείλουμε να είμαστε δεκτικοί στα καλέσματα και τις προκλήσεις που εκάστοτε έρχονται. Τίποτα δεν μπορούμε να το γευτούμε, εάν δεν μάθουμε να ανοίγουμε τον εαυτό μας σε αυτό. Η αισιοδοξία λοιπόν είναι ένα συναίσθημα αναγκαίο για όλους μας που από μόνο του δεν μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους αλλά δεχόμενοι εμείς αυτό το συναίσθημα, καλλιεργούμαστε και φυσικά "βλέπουμε" τον κόσμο με άλλα μάτια. Εύχομαι σε όλους Καλή Άνοιξη και καλή συνέχεια!!!

Με εκτίμηση, Ψ.Άννα
Υ.Σ: και μια παράθεση λαογραφικού ενδιαφέροντος, γιατί όλοι μας είμαστε ένας λαός!


<<Η παράδοση της  λιθωμένης  γριάς>> Τα απρόοπτα της βαρυχειμωνιάς που συνήθως επιφυλάσσουν οι τελευταίες ημέρες του Μάρτη, οι «μέρες της γριάς» όπως λέγονται, θέλει να εξηγήσει η παράδοση της «λιθωμένης γριάς».
"Ηταν μια φορά μια γριά κι είχε κάτι κατσικάκια. Ο Μάρτης τότε είχε 28 ημέρες και ο Φλεβάρης 31.
Ήρθε λοιπόν εκείνη την εποχή ο Μάρτης κι πέρασε χωρίς να κάμει χειμώνα και η γριά από τη χαρά της που βγήκανε πέρα καλά τα πράματα της, ξεγελάστηκε και είπε:

«Πρίτσι Μάρτη μου, στην πομπή σου. Μπήκες, βγήκες τίποτα δε μου έκανες. Τα αρνάκια και τα κατσικάκια μου τα ξεχείμασα».

Τότε ο Μάρτης πείσμωσε και δανείστηκε τρεις ημέρες απ' το Φλεβάρη και έριξε χιόνια πολλά.
Ήταν τόσο άσχημος ο καιρός, που η γριά και τα ζωντανά της πέτρωσαν από το κρύο.
Για αυτό που έπαθε εκείνη η γριά, τις τρεις τελευταίες ημέρες του Μάρτη τις λένε ημέρες των γριών.
Σε κάποια χωριά ονοματίζουνε κάθε μία από αυτές τις ημέρες με το όνομα μίας από τις πιο ηλικιωμένες γριές του χωριού. Αν τύχει καλή ημέρα θεωρούν πως η γριά είναι καλή, ενώ αν τύχει κακοκαιρία λένε πως έγινε από την κακία της γριάς.
Από τότε λένε ότι έχει ο Μάρτης 31 ημέρες και ο Φλεβάρης 28. Για αυτό άλλωστε το λένε κουτσό και κουτσοφλέβαρο.
 πηγή edu.klimaka.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου